Hoe komt het dat we allemaal moeten doen wat iedereen doet. Dat er verwacht wordt dat je precies doet hoe het hoort. Want als je dat doet, dan heb je het begrepen. Dan krijg je dezelfde resultaten als iedereen.
Ik ben er inmiddels wel achter dat je daar niet per se blij mee moet zijn. Want kijk eens om je heen hoe de meerderheid van de mensen eraan toe is. Dat is niet best. Een gemiddeld gesprek tussen mensen lijkt meer op een uitwisseling van klachten en narigheid. Maar ja… dat is het leven, we moeten het ermee doen.
Dat is nog maar de vraag. Overigens heb ik het zelf ook lang geloofd. Dat het zo moest. Gewoon maar aanpassen. Omdat de grote mensen vertelden dat dit de bedoeling was. Zij zullen het allemaal wel weten, toch?
Gehoorzamen, braaf zijn, goed luisteren en vooral doen wat er van je verwacht wordt.
Lekker netjes binnen de lijntjes blijven. Volgens de regeltjes gaan, dan heb je de beste kansen. Nou, dat wilde ik wel en dus volgde ik als een kwispelend hondje de grote mensen, precies zoals het hoort. En zo gebeurde het, dat ik een grote mens werd en heilig geloofde in de illusionaire waarheid: erbij horen, zo hoort het!
Erbij willen horen is de katalysator van narigheid
Uiteindelijk zit niemand te wachten op narigheid. Alleen op de één of andere manier gebeurt het allemaal toch. Iedereen lijkt z’n portie wel te krijgen. Hoezeer je ook je best doet. Hoe goed je alles ook doet. Je krijgt er allemaal mee te maken. Afwijzing, oordelen, verlies, verdriet en andere pijnlijke situaties die je op je levenspad te verwerken krijgt.
Pijnlijk, pijnlijk… en voor je het weet ben je terechtgekomen in vermijdingsgedrag waarmee je alleen nog maar oog hebt voor de ander. Om te zorgen dat je erbij blijft horen.
De pester die altijd een grote groep aanhangers heeft en de gepeste die er alleen voor staat. De meeste kiezen eieren voor hun geld en kiezen voor de weg van de minste weerstand. Zorgen dat je zelf niet gepest wordt en dus aansluiten bij degene die de macht heeft. Willen die aanhangers pesten? Niet per se, ze zijn alleen blij dat zij de dans ontsprongen zijn. Kortom: het is veilig in het kamp van de pester en daarom is het daar zo druk.
Kinderen zijn slim, ze denken nog niet na
Het begint al vroeg. Een kind kan maar beter doen wat er gezegd wordt, anders zwaait er wat. Grote mensen zijn erg groot voor een kleintje en als je er dan ook nog eens afhankelijk van bent, dan is het toch even strategisch kijken hoe je dat oplost.
Wij denken wel dat kinderen het allemaal niet zo door hebben, maar ze zijn superslim. Zelfs slimmer dan de grote mens. Omdat een kind onbewust automatisch precies weet wat het moet doen om te overleven. Gewoon heel hard gaan huilen en dan komt er vast wel iemand. Allemaal zonder erbij na te denken, zonder berekend te zijn. Gewoon gedrag kiezen wat het meeste oplevert.
Je zou kunnen zeggen, dat een volwassen persoon minstens net zo slim is, want die kiest ook onbewust automatisch gedrag. Klopt. Alleen een volwassen persoon repeteert nog steeds het gedrag zoals het als kind heeft geleerd zich te gedragen, dus aanpassen en doen zoals het hoort.
Of dat allemaal nou nog steeds zo slim is, is nog maar de vraag. Want je bent niet meer afhankelijk voor overleven van anderen. Iets dat een kind technisch gezien wel is. Kijk alleen maar naar het fenomeen vondeling. Een baby dat ergens wordt achtergelaten en niet wordt gevonden, hoe hard het ook huilt, heeft geen overlevingskans.
En precies dat weet een kind. Niet op denkniveau, maar wel vanuit het overlevingsinstinct.
Weer even terug naar de intelligentie van de volwassene. Want het ooit gekozen gedrag, wordt gerepeteerd zo richting het volwassen leven. Terwijl de situatie is veranderd. Iemand kan je nu ergens neerleggen, maar je staat op en wandelt weg. Niets aan de hand. Dus hoezo zou je je nog gedragen als dat afhankelijke kind?
Daar is simpelweg geen goede reden voor. En hier ontstaan dus alle problemen. Want terwijl jij je best doet om aan alle verwachtingen te voldoen zoals je als kind ook probeerde te doen, is het een doolhof van ellende geworden. Waarom zou je het ook nog allemaal doen op deze manier?
De ervaringen uit het verleden herhalen zich in de toekomst
Nou, daar is ook wel een reden voor. Want inmiddels heb je ervaringen opgedaan dat het best pijnlijk is als je er niet bij hoort. Dat afwijzing en kritiek een naar gevoel opleveren. En precies dat gevoel wil je voorkomen. En dus ga je ontzettend je best doen en zo goed mogelijk aan alle verwachtingen voldoen. Als vooral niemand maar iets negatiefs van je vindt. Je bent er constant voor op je hoede. Is het niet bewust, dan wel onbewust.
Ga maar eens in je eentje een ander pad op. Dan moet je toch wel lef hebben. En daarom zijn uitspraken als: ‘het kan niet anders want…’ ongelooflijk makkelijk om bij de hand te hebben. Zolang je dat gelooft, kan je blijven doen wat je altijd deed. En dat is je best doen om erbij te horen. Zodat je geen pijn van afwijzing of kritiek of buitensluiting hoeft te verduren.
Wacht eens even… Je bent dus een pijn aan het vermijden en juist daardoor doe je jezelf pijn.
Omdat je weg gaat van je eigen IK in ruil om het leven te leiden van de ander. Dit noemen we ook wel pleasegedrag. Over pijn gesproken. Is dit logisch om te doen? Nee, zeker niet. Is dit hoe de mensen het doen? Ja, zeker wel.
En dat laatste is de bron van alle ellende. De pijn, ellende, boosheid, verdriet, eenzaamheid, frustraties, haat en allerlei andere negativiteit, dan moet dat toch ergens vandaan komen. De mentale- en fysieke klachten die bijna normaal zijn geworden dat je ze hebt. Dat kan toch niet liggen dat er de laatste decennia alleen maar mensen geboren worden die toevallig allemaal een zwakke fysieke- en geestelijke gezondheid hebben.
We zijn toch in de kern allemaal sterke wezens. Alleen zijn we massaal gaan geloven dat we erbij moeten horen en dat je tegen je eigen behoeftes en verlangens moet doen hoe het hoort. Hiermee verzwakken we onszelf en we hebben dit massaal niet in de gaten en gaan oplossingen zoeken op een plek waar het niet te vinden is.
Want de oplossing is te vinden in je onbewuste systeem. Niet in de collectieve waarheid. Want dat is allemaal gebaseerd op na-papegaaiende mensen die allemaal hetzelfde voorgeschoteld krijgen.
Zo gaat dat met je geloofssysteem. Als je van iedereen hoort dat je het zo moet doen, dan ga je dat geloven en ga je het ook zo doen. Zelfs als je eigenlijk iets anders vindt, dan nog zal je jezelf weten te overtuigen dat je moet geloven wat de massa gelooft.
Reken maar dat alles anders kan. Het is alleen nogal belangrijk dat je gaat zien waar het nuttig was om dingen te leren van de grote mensen en waar het minder nuttig was.
Zo is het een heel goed idee dat je geleerd hebt om eerst te kijken voor je een weg oversteekt. En is het een minder goed idee om te geloven dat je flinke straf krijgt wanneer je bijvoorbeeld een foutje hebt gemaakt op je werk.
Alles heeft te maken met wat jij bent gaan geloven op basis van de ervaringen die je hebt opgedaan.
Op die manier kies je je gedrag en bepaal je je leven. Leven om erbij te horen kan toch niet het doel zijn? En zou het mogelijk kunnen zijn dat alle narigheid die je ervaart, alle klachten die je beleefd een gevolg zijn van het volgen van de grote groep uit angst om er niet meer bij te horen. Terwijl die narigheid en klachten je willen vertellen dat het tijd wordt om terug te keren naar jezelf. Omdat jij goed bent zoals je bent, en dus die ander helemaal niet nodig hebt om je daarin te bevestigen.
Je kunt natuurlijk ergens beginnen. En dat is eerst eens ontspannen bij het idee dat er wel degelijk mogelijkheden zijn om je los te maken van alle verplichtingen. En die mogelijkheid vind je hier. Zo doe je een ervaring op die je nodig hebt om door te pakken en je vrijheid terug te claimen.
Want zeg nou zelf, het leven is toch bedoeld om te leven zoals jij dat wilt. Je bent toch niet op de wereld gezet om een leven lang narigheid te ondergaan doordat je het leven van de massa leidt uit angst voor… om vervolgens weer te gaan. Het kan anders, heel anders zelfs. Ik ben je voorgegaan en ik wijs je graag de weg. Want niets of niemand is belangrijker dan jezelf, en zodra je leeft op een manier dat de ander belangrijker is, dan heb je iets te leren.
Liefs,
Birgit
Laat mij je helpen en ontdek hoe makkelijk het is om je pleasegedrag om te zetten in de vrijheid om eigen keuzes te maken.
Klik hier om het zelf te ervaren!
