Een kleine, zwart kitten hangt gevaarlijk bungelend in de lucht. Onder hem staan een nog een paar kluwentjes wol door elkaar heen te huppelen. En springen zo af en toe omhoog.
Dat schattige poesje heeft zich vastgeklauwd aan een garde. Een garde die zojuist in een overheerlijk beslag heeft gezeten. En dat katje zag z’n kans schoon. Die is erin gesprongen en is vervolgens elk benul van zijn omgeving verloren.
Het roze tongetje al lurkend aan de spijltjes van de garde. Terwijl de mens die de garde vasthoudt alle vertrouwen heeft dat het beestje vast blijft houden. Want inmiddels zwaait dat zwarte moppie daar angstaanjagend hoog in de lucht. Boven zijn matties. Maar het deert ‘m niets.
Hij wil maar één ding en dat is die tong op die garde. En het is allemaal van hem. Of haar. Geen idee wat het is. Maar het ziet er loeischattig uit in dat filmpje.
Dit katje heeft blijkbaar zo z’n voorkeuren. Kan er geen genoeg van krijgen. Het lijkt net een mens. Alhoewel ik die nog nooit slingerend aan een garde door een huis heb zien zwiepen. Maar je begrijpt vast wat ik bedoel.
Mensen kunnen ook helemaal geobsedeerd zijn door eten. Vooral zoet en ongezond vet eten kunnen nogal verslavend werken. En hebben een enorme aantrekkingskracht.
Eigenlijk zijn het hele primitieve driften die hier een rol spelen. Net zoals bij dat kleine, snoezige katje. Die denkt ook echt niet na of dat een goed idee is om te doen. Nee, nee, die is volledig gehypnotiseerd door de hele situatie.
Die grijpt instinctief naar die garde alsof zijn leven ervan afhangt. Moet ie ook wel want anders had één van die andere belhamels het wel gedaan. Hij moet toch opkomen voor zijn eigen belangen en dat doet ie. Hij hangt daar niet voor niets.
Wij mensen zijn natuurlijk veel beschaafder. Kunnen we ook zijn, want de hele dag rijden de vrachtwagens af en aan om de supermarkten te vullen. De vulploegen staan al klaar. Want tekorten is geen optie.
Daar zou je alleen maar gedoe van krijgen. Net zoals tijdje terug ontstond met de toiletpapier gate. Tjonge, dat was wat. Tekorten kennen we eigenlijk niet. Hooguit op de bankrekening maar de gemiddelde voorraadkast is wel aardig gevuld.
En hier zit een leuke tegenstrijdigheid. Want is het juist niet zo dat schaarste de prijs opdrijft. Nou, bij chips gaat dit principe niet op. En koekjes ook niet. Die stijgen in prijs en worden nog steeds in grote aantallen verkocht. En schaars is het niet, want de schappen worden per direct aangevuld.
Meer dan genoeg. Dus hier gebeurt iets heel anders. Om de één of andere reden denken we dit nodig te hebben. Als een eerste levensbehoefte. Als je weleens een dieet hebt gevolgd en dat heb je waarschijnlijk wel, dan weet je precies wat ik bedoel.
Het wordt woest aantrekkelijk al dat ongezonde spul. Je hebt er nog nooit zo naar verlangd als dan. Dat is niet helemaal waar, want toen je geen dieet volgde, verlangde je er ook naar. Maar toen pakte je het gewoon. Net als dat poezelige katje die ook gewoon pakte wat hij pakken kon.
Bij diëten merk je dat schaarsteprincipe wel. Want als jij jezelf gaat ontzeggen dat je al die zoete en vaak ook ongezonde tussendoortjes niet meer mag, oh nou, dat zullen we nog weleens zien. Er komt een soort oerdrang naar boven en als het ware spring je zo die garde in zodra die binnen je blikveld komt.
Die schaarste hoeft die voedselindustrie dus helemaal niet te creëren. Want die weet precies dat jij toch wel gaat kopen. Ze zitten in een luxe positie dat ze in overvloed kunnen leveren. En ze wachten tot jij in je eigen schaarsteval bent gelopen zodat je in een drafje naar de winkel rent omdat het dieet gewoon niet vol te houden is.
En de supermarkt ontvangt je met open armen. Als een moeder die haar verloren kind binnenhaalt en troost je met allerlei lekkers. Een zucht van verlichting gaat door je heen en de rust keert terug.
Het lijkt een geoliede machine waar je vrijwel niets tegenin kunt brengen. En toch kan dat wel. Hypnose is hier echt een super goed idee. Want dit grijpt in op dat innerlijke mechanisme van schaarste.
Dat gevoel dat je iets mist als je het niet mag. Die oerdrang dat je iets zoets moet eten. Of überhaupt iets moet eten. De hele tijd. Het is eigenlijk gewoon een geconditioneerd patroontje waar je in bent gaan geloven. Een verhaaltje dat je jezelf vertelt. Want eten is niets meer dan voeding voor je lichaam.
De rest hebben we er zelf voor het gemak maar bij verzonnen. Wie daar ooit mee begonnen is, wordt bedankt. De gevolgen zijn voor velen niet per se heel fijn. En beheerst het levenslang hun leven. Niet nodig, echt niet.
Het kan anders. Dat je zover komt dat je die behoefte niet meer voelt. En dat er geen sprake meer is dat je jezelf iets onthoudt. Want als er geen behoefte is, dan hoef je het dus niet. Dan spring je niet in die garde als die voorbij komt. Nee, je bent volledig in controle.
Dat is hartstikke fijn, want dan zit je niet meer in die schaarsteval. Dan heb je jezelf bevrijd. En daar gaat het allemaal om bij hypnose. Dat je jezelf weet te bevrijden uit de gewoontes en de overtuigingen die niet passen bij waar voeding voor bedoeld is.
Je kunt je misschien voorstellen wat dat betekent. Voor jouw lichaam en voor je algehele gezondheid. Echt serieus een heleboel.
